Lalvadi

Gaziantep Dr. Ersin Arslan Eğitim ve Araştırma Hastanesi Başhekim Yardımcısı ve KBB Uzmanı Doç. Dr. Secaattin Gülşen, çocuklarda orta kulak enfeksiyonlarının işitme kaybı ile ilişkisine dikkat çekti. Doğumsal işitme kayıplarında ise akraba evliliklerinin olasılığı 2-3 kat artırdığını ifade etti.

Çocuklarda işitme kaybının en sık görülen nedeni olarak bilinen orta kulak enfeksiyonları, tedavi edilmediğinde kalıcı işitme kayıplarına yol açabiliyor. Doğumsal sensörinöral tip işitme kayıpları ise genetik ve genetik olmayan nedenlerle ortaya çıkabiliyor.  

İşitme kayıpları ve tedavileri konusunda bilgi veren Gaziantep Dr. Ersin Arslan Eğitim ve Araştırma Hastanesi Başhekim Yardımcısı ve KBB Uzmanı Doç. Dr. Secaattin Gülşen, genetik işitme kaybı olan vakaların yaklaşık yüzde 30’una birtakım sendromların eşlik ettiğini, genetik olmayan işitme kayıplarının ise doğumsal ya da sonradan meydana gelen nedenlere bağlı geliştiğini belirtti. Gülşen şöyle devam etti: “Gebelik esnasında geçirilen herpes, sifilis, kızamıkçık, CMV, toksoplazma gibi bazı enfeksiyonlar ve doğum sonrası geçirilen kabakulak, kızamık, menenjit gibi hastalıklar kalıcı işitme kaybına neden olabilmektedir. Doğum esnasında yaşanan bazı problemler olan hipoksi, sarılık ve erken doğum da işitme kaybı için risk teşkil etmektedir. Ototoksik ilaç kullanımı, travmalar ve gürültü gibi faktörler de sonradan gelişen işitme kayıpları nedenleri arasındadır.” 

 Koklear implantlamada iyi sonuç almak için zaman kaybedilmemesi gerekiyor.

Türkiye’de her 1000 doğumda ortalama 1-3 arasında işitme kaybı gözlemleniyor. Ülkemizde akraba evliliği ve düşük sosyo-ekonomik seviyenin yaygın olduğu doğu ve güneydoğu bölgelerinde ise doğumsal işitme kaybı oranının bu faktörlere bağlı olarak 2-3 kat arttığına dikkat çekiliyor. Doç. Dr. Secaattin Gülşen, işitme kaybı sorununun çözülmediğinde, özellikle çocuklarda telafisi mümkün olmayan sonuçlar doğurabildiğini, ancak doğumsal işitme kayıplarının erken tanılanıp uygun şekilde rehabilite edilmesi halinde, çocuğun entelektüel gelişimine devam edebileceğini belirtti. Gülşen, doğumsal işitme kaybı olup hiç işitsel uyaran almamış çocuklarda belirli bir yaştan sonra koklear implantasyon yapılsa dahi beynin dil öğrenme kapasitesi aşırı zayıfladığı için fayda sağlanamadığını sözlerine ekledi. 

Yetişkinlerde de kalıcı ve etkin işitme çözümlerine vakit kaybetmeden ulaşılmalı

Yetişkin çağdaki işitme kayıpları, işitme kaybının tipine göre ve işitme kaybının nedenlerine göre farklı yaş gruplarında ortaya çıkıyor. Örneğin sensörinöral tip yani sinirsel tip işitme kaybı 60-65 yaş üstü bireylerde işitme sinirinin zayıflamasıyla meydana gelen, genelde yüksek frekanslardaki seslerin algılanmasındaki zayıflık ile karakterize olan ve tüm ses frekanslarında da etkilenmeye yol açan bir tip olarak biliniyor. Gülşen, ülkemizde sensörinöral işitme kayıplarının en yaygın tedavi seçeneğinin işitme cihazları olduğunu, ancak bu cihazların yeterli gelmediği durumlarda koklear implant, orta kulak implantları ve kemiğe implante edilebilen sistemlere başvurulması gerektiğini belirtti. Kronik orta kulak iltihabı, otoskleroz (üzengi kemikçiği kireçlenmesi) ve timpanoskleroz (yaygın orta kulak kireçlenmesi) gibi orta kulağı ve bazen iç kulağı da etkileyebilen hastalıklara bağlı olarak sıklıkla iletim tipi işitme kaybı görülüyor. Miks tip ya da sensörinöral tip işitme kaybında ise yüksek sese maruziyet, şiddetli seslere bağlı akustik travma, enfeksiyonlar, ani işitme kaybı ve kafa travması nedenler arasında.

Yetişkin bireylerde işitme cihazından fayda sağlanamayan işitme kayıplarında zaman kaybetmeden koklear implantasyon yapılması gerektiğini ifade eden Gülşen, “İşitsel uyaran olmadığı süre boyunca beyindeki işitme merkezi deprivasyon dediğimiz işitsel uyaranı algılama ve anlamlandırma kapasitesi açısından körelmektedir. Bu nedenle hızla implantlama yapılması başarıyı artıracaktır”, dedi. 

Erişkinlerde sonradan görülen ve tedavi edilmeyen işitme kayıpları Demans (bunama) gibi bir takım zihinsel hastalıklara neden olabiliyor. İşitme kaybı bireyin kendisini toplumdan ve sosyal çevresinden izole etmesine neden olduğundan, öz güven eksikliği, içe kapanma ve uzun süren sosyal izolasyon sonucu depresyon gibi ruhsal hastalıklar da görülebiliyor.

Sağlığımıza birçok faydası bulunan kirazın içerdiği besin öğelerini ve tüketim alternatiflerinin neler olabileceğini Diyetisyen Deniz Berksoy sıraladı.
İçerdiği besin öğeleri
• Kiraz vücudun bağışıklık sistemini desteklemeye yardımcı olan antosiyanin gibi flavonoidler bakımından zengin olan bir meyvedir. Aynı zamanda C vitamini içeriği ile virüslere ve bakterilere karşı savaşarak bağışıklık sistemini destekler.
• Araştırmacıların yaptıkları inceleme sonucu 20 kiraz bir aspirinle eşdeğer olup, içinde bulunan antosiyanin maddesi E ve C vitaminler de benzer antioksidan etki yapmaktadır. Güçlü bir ağrı kesicidir. 20 kirazda 12-25 mg arası antosiyanin maddesi bulunduğu için bu maddenin ağrı kesici etkisinin, aspirinden 10 kat fazla olduğu tespit edilmiştir.
• Eklem ağrılarını rahatlatmayı ve göz hastalıklarına karşı korumayı sağlayan güçlü bir iltihap önleyici madde olan kuersetin içerir.
• Kiraz, antikanserojen özelliği olan bitki kökenli kimyasal elajik asit bakımından zengin bir meyvedir.
• İçerdiği zengin mineraller ile vücudun su dengesini düzenler. Kabızlığı giderir. Kolesterol ve kan şekerini düşürür ve damar sertliğinin tedavisinde de etkili bir besindir.
• İdrar söktürücü özelliğiyle böbreklerin dostu olan kiraz, vücudun zehirli maddelerden temizlenmesini sağlar. Kiraz ürik asit ve ürat tuzlarının vücuttan atılmasını sağladığı için romatizma ve gut hastalıklarıyla eklem kireçlenmesinin önlenmesinde etkilidir.
Kirazın tüketim alternatifleri
• 6 adet kiraz ile 2 adet ceviz kuşluk veya ikindi ara öğününde, 12 adet kiraz ve 1 su bardağı yarım yağlı süt/probiyotik yoğurt gece ara öğününde tüketilebilecek besin değeri yüksek ve zayıflamaya yardımcı alternatifler olabilir.
• Meyvesi taze veya kurutulmuş olarak tüketilebilen kiraz ayrıca reçel, hoşaf, komposto, konserve ya da dondurulmuş gıda olarak değerlendirilebilir.
• Yıkamadan önce plastik bir kaba koyup, buzdolabında saklanıp ve tüketmeden önce yıkanması gerekir.
• Rengi koyu olan kiraz her zaman daha tatlıdır. Buzdolabından çıkarıp oda sıcaklığında 1-2 saat bekletildiğinde tadı daha lezzetli olacaktır. Taze kirazların 2-4 gün içinde tüketilmesi gerekir.
Pek çok derde deva olan kiraz ve sapı, idrar söktürücü özelliğiyle böbreklerimizin dostu olarak vücudumuzu zararlı maddelerden koruyor. Sadece bu özelliğiyle sağlığımıza faydalı olmuyor, diğer tüm olumlu etkilerini Diyetisyen Gülhan Koca anlatıyor.
Kiraz sapı, böbreklerde çok etkili bir hareket sağlıyor. Vücuttaki fazla suyun atılmasıyla, dolaylı olarak zayıflamaya yardımcı oluyor.
Kiraz, birçok hastalığı önlüyor
Kiraz ürik asit ve ürat tuzlarının vücuttan atılmasını sağladığı için artrit (romatizma), gut hastalığı, eklem kireçlenmesi ve damar sertliğinin tedavisinde de etkili oluyor. Ayrıca böbreklerin taş ve kum yapmasını önlemeye, mevcut olanların ve safra kesesi taşının da dökülmesine yardımcı oluyor.
İçeriğindeki “Antosiyanin“ sayesinde kalp ve damar hastalıkları riskinin azalmasını sağlıyor. Aynı zamanda içeriğindeki “melatonin “sayesinde de vücudun doğal uyku düzenini sağlıyor, hafıza kaybını önlemeye ve yaşlanma sürecini geciktirmeye yardımcı oluyor. Yine içeriğindeki “beta karoten” doku ve organ yapısında ve kanserin önlenmesinde önemli bir rol oynuyor.
Yapılan bir araştırmada, kirazın kalp sağlığına faydalarıyla ilgili yeni kanıtlar ortaya konmaktadır. Çalışmada kirazla zenginleştirilmiş diyetle beslenenlerde karında yağlanma, vücut ağırlığı artışı, enfeksiyon, diyabet ve kalp hastalıkları risk faktörlerinin azaldığı da görülmüştür.
Not : kirazın sapını 5 dakika kaynatacaksınız mısır püskülüyle birlikte demleyin zayıflamaya ödem atmaya birebir gerçekten.

Peynir sadece kahvaltılarımızın değil hayatımızın olmazsa olmazı. Peki bu kadar sevdiğimiz peynir hakkında gerçekten bilgimiz var mı? Bu soruyu kendimize de sorduk ve dedik ki “Madem bu kadar seviyoruz, o halde biraz daha yakından tanıyalım peyniri”.

Araştırdıkça birbirinden ilginç bilgiler çıktı karşımıza, okudukça daha da şaşırdık. Sizin de çok şaşıracağınıza eminiz. O halde gelsin peynirle ilgili “Yok artık!” dedirtecek bilgiler…

Peynir kelimesinin batı dillerindeki “cheese”, “Käse” gibi karşılıkları Latince “fermente etmek, ekşitmek” anlamlarındaki “caseus” fiilinden geliyor. Türkçe “peynir” kelimesi ise Farsça kökenli ve panir’den geliyor. Kelime Ermenicede “banir”, Hintçede de “panir” şeklinde yer alıyor.

İlk peynirin ne zaman üretildiğine dair çok çeşitli söylentiler var. Örneğin bugün Polonya topraklarında bulunan peynir süzgeçleri 7500 yıl, Hırvatistan’da bulunan toprak kap kalıntıları ise 7200 yıl öncesine işaret ediyor. Mısır’da bulunan tapınakların duvarlarındaki 4000 yıllık resimlerde peynir detayları, Sakkara Nekropolü’nde de 3200 yıllık peynir keşfedildi. Çin’de bulunan Taklamakan Çölü’nde yapılan kazılarda da MÖ 1615 yılına tarihlenen peynir bulundu.

Bununla birlikte ilk peynirin tesadüfen üretildiği kanısı oldukça yaygın. Bilim insanları sürü sahiplerinin sağdıkları sütleri hayvanın mide zarıyla kaplı bir kaba doldurmaları sonucu peynirin ortaya çıktığını düşünüyor. Mide zarında bulunan bir enzim sütün kesilmesine ve tanelenmesine neden oluyor.

Kesilen sütün tuzlanmasının sebebi ise bozulma süresini uzatmak. Günümüzde şirden ya da şırdan mayası dediğimiz peynir mayasında da inek ya da koyunun midesindeki söz konusu enzimlerden faydalanılıyor. Yunan mitolojisindeki kahramanlardan biri olan Aristaeus’un da Yunan mutfağında bugün bile çok önemli bir yeri olan feta peynirini keşfeden kişi olduğuna inanılıyor.

Peynir üretiminde çok büyük miktarlarda süt kullanılıyor. Eğer inek ya da keçi sütü kullanıyorsanız 1 kilogram peynir için yaklaşık 10 kilogram süte ihtiyacınız var. Koyun sütüyle yapılacak 1 kilogram peynir için ise süt ihtiyacı 6 kilogram civarında.

Süt kesildiğinde oluşan tanelerin büyüklüğü peynirin kıvamını da etkiliyor. Mascarpone ya da ricotta gibi çok yumuşak olmasıyla bilinen peynirlerin taneleri büyükken, parmesan, kaşar gibi daha sert peynirlerde süt kesiğinin taneleri küçük oluyor.

Dünyada bilinen 2000’den fazla peynir çeşidi bulunuyor. Dünyadaki peynirlerin her birini bir gün denemeye kalksanız 5,5 yılınızı bu işe ayırmanız gerekiyor. Sadece Fransa’nın 1000 kadar peynir çeşidi olduğu biliniyor.

Türkiye’de bilinen 193 peynir çeşidi mevcut. Coğrafi İşaretler Portalı’na göre Türkiye’nin tescilli peynirleri ise şöyle: Edirne beyaz peyniri, Malkara eski kaşar peyniri, Ezine peyniri, Yozgat çanak peyniri, Karaman Divle obruğu tulum peyniri, Antakya sürkü ve Antakya küflü sürkü, Antep sıkma peyniri, Erzincan tulum peyniri, Erzurum civil peyniri ve Erzurum göğermiş peyniri, Diyarbakır örgü peyniri, Kars kaşarı, Van otlu peyniri.

Peynirler genel olarak taze, yarı yumuşak, yumuşak olgun, yıkanmış, yarı sert, sert ve küflü peynir gibi kategorilere ayrılıyor. Dünyanın farklı yerinde birbirine çok benzeyen peynirler farklı isimlerle üretilip kayıt altına alınabiliyor. Söz konusu peynirlerin önemli bir kısmı üretildikleri şehir ve kasabaların isimlerini taşıyor.

Şehir ve kasaba ismi taşıyan bu peynirlerin isimlerinin Brie, Camembert, Gouda gibi örneklerde olduğu üzere büyük harfle yazılması gerekiyor. Bu listeye Türkiye’den de Ezine, Manyas, Mihalıç gibi birçok peyniri ekleyebiliriz.

Bu peynirlerin bazılarının üretimi ve ticareti çeşitli gerekçelerle yasaklanmış durumda. Örneğin İtalya’nın Sardinya adasında üretilen kurtlu peynir AB sağlık standartlarına uymadığı için yasadışı olarak üretiliyor. Aynı şekilde Fransızların Brie, rokfor, Camembert gibi peynirlerinin de ABD’ye ithali yasak. ABD Gıda ve İlaç Dairesi, çiğ sütle üretilen ve 60 günden daha az süre dinlendirilen bu peynirleri bakterilerin hastalık yapabileceği gerekçesiyle yasaklamış.

Dünyada en fazla tüketilen peynir çeşidi, Hollanda’nın Gouda peyniri. Yarı sert peynirler arasında yer alan Gouda’nın dokusu ve aroması, olgunlaştırma süresine göre değişebiliyor. Gouda peynirini Türkiye’de de birçok markette bulmak mümkün.

Sadece İsveç’in Burträsk şehrinde üretilebilen Västerbottensost isimli bir peynir bulunuyor. Bilim insanlarının yaptıkları onlarca araştırmaya karşın bu peynirin neden başka bir yerde üretildiğinde aynı lezzette olmadığı sorusunun yanıtı halen bulunabilmiş değil. Bu peynir dünyanın en iyi restoranlarından biri kabul edilen Noma’nın, kraliyet düğünlerinin ve Nobel ödül törenlerinin menülerinde yer alıyor.

Türkiye’de “mağaradan çıkan peynir” olarak bilinen Divle obruğu tulum peynirinin benzerleri dünyanın birçok yerinde mevcut. Özellikle Avrupalı üreticiler doğal mağaraları soğuk ve nemsiz oldukları gerekçesiyle yüzyıllardır birer soğutucu olarak kullanmışlar ve kullanmaya devam ediyorlar.

Laktoz intoleransı olanlara güzel bir haberimiz var. Peynirden tamamen uzak kalmak zorunda değilsiniz. Uzun süre yaşlandırılmış peynirlerde laktoz seviyesi taze peynirlere kıyasla çok daha düşük olduğu için rahatsızlık hissetmeden bu peynirleri tüketebilirsiniz.

Peynirin bağımlılık yarattığını biliyor muydunuz? Bunun sebebi peynirin içinde bulunan bir maddenin beyinde opioid reseptörlerini harekete geçirmesi. Uyumadan yarım saat önce yenen peynirin de uykuya geçişi kolaylaştırdığı tespit edilmiş. Ama İngiltere’nin en tanınmış lezzetlerinden Stilton mavi peynirinin de tuhaf rüyalar görmeye sebep olduğu da biliniyor. O nedenle uyumadan önce peynir yiyecekseniz Stilton dışında bir çeşit seçebilirsiniz.

Peynirde küf genelde bozulmaya işaret eder ama rokfor ya da gorgonzola gibi peynirler için bu durum geçerli değil. Bilim insanlarının rokfor üzerinde yaptıkları bir araştırma, bu peynirin düzenli tüketiminin insanların ömrünü uzattığına bile işaret etmiş. Kalp ve damar sağlığını iyileştiren bu peynirin, Fransız kadınlarının uzun ömürlü olmasında da bir rol oynayabileceği belirtiliyor.

Bozulma demişken, Hollanda’nın kuzeyinde üretilen Edam isimli peynir, “hiç bozulmayan peynir” olarak biliniyor. Edam aradan geçen zamanda sertleşse de nefasetini kaybetmiyor. Bu nedenle 14 ila 18’inci yüzyıllar arasında deniz yolculuklarına çıkan ve uzaklardaki kolonilerine giden Hollandalıların erzaklarında mutlaka Edam bulunurmuş.

Guinness Rekorlar Kitabı’nda peynirle ilgili çok sayıda rekor bulunuyor. Bilinen en büyük inek peyniri, 7 Eylül 1995’de Kanadalı üretici Agropour tarafından kayıt altına alındı. Bu dev peynir 26,09 ton ağırlığındaydı. En büyük keçi peyniri ise Yunanistan’da Ioannis Stathoris isimli şirket tarafından 29 Aralık 2010’da üretildi. Bu peynir için 5861 kilogram süt, 12 kilogram yoğurt kültürü, 140 kilogram tuz, 1000 kilogram tuz kullanıldı.

En fazla peynir çeşidini bir arada bulunduran restoran rekoru 31 Mart 2019 itibarıyla Fransa’nın Narbonne şehrinde bulunan Les Grands Buffets’ye ait. Restoranda tam 111 çeşit peynir bulunuyor. Bir müzayedede en yüksek fiyata satılan peynir ise 26 Ağustos 2018’de İspanya’nın Cabrales şehrinde satıldı. 2,62 kilogram peynir için 14300 sterlin ödendi.

Dünyanın en pahalı peyniri Sırbistan’da eşek sütünden üretilen Pule olarak biliniyor. Pule’nin kilogramı 1200 ila 2000 dolar arasında alıcı buluyor. Geyik peynirinin de kilosu 1000 dolar civarında satılıyor çünkü geyiklerin sağılması 2 saat sürüyor ve bu işlemin mutlak bir sessizlikte yapılması gerekiyor.

Fransa’nın Albertville kentinin elektriği Beaufort peynirinden geliyor. Peynir altı suyuna eklenen bakteriler, bu suyu biyogaza dönüştürüyor. Ardından biyogazla çalışan bir makine sayesinde suyu 90 dereceye kadar ısıtıyor. Bu ısıyla da yıllık 2800 megawatt saat elektrik üretiliyor.

İtalya’da bir peynir bankası bulunuyor. Credem isimli bu banka yerel parmesan üreticilerine peynir karşılığı yüzde 3-5 faizle kredi veriyor. Peynirler 2 yıl boyunca bankanın kasalarında saklanıyor, eğer kredinin karşılığı ödenmezse peynirler banka tarafından satışa çıkarılıyor. Bankanın kasasında 2000 milyon dolar değerinde peynir bulunuyor.

Banka demişken, peynir dünyada en fazla çalınan şey. Satışa çıkan peynirlerin yüzde 4’ü pazarlardan, marketlerden çalınıyor. Bu da peynirin adeta hazine değerinde olduğunun bir kanıtı olarak görülebilir.

Dünyada toplam peynir üretimi 25 milyon ton civarında. Bunun önemli bir kısmını AB ülkeleri gerçekleştiriyor. AB’nin arkasından ABD geliyor. Peynirin ticareti de çok önemli bir kalem. Üretilen peynirin 7 milyon tona yakını ihraç ediliyor. En büyük beş peynir ihracatçısı ise sırasıyla Almanya, Hollanda, Fransa, İtalya ve Danimarka. Türkiye ise peynir ihracatçısı ülkeler arasında 25’inci sırada.

Dünyanın peynir başkenti diyebileceğimiz yerlerden biri ABD’nin Wisconsin eyaleti. Ülkede üretilen peynirlerin yüzde 25’inden fazlası, artizan peynirlerin ise yarısından fazlası Wisconsin’de üretiliyor. ABD Peynir Şampiyonası’nda ödüllerin yarıdan fazlası hep Wisconsin’li üreticilere gidiyor. Wisconsin için peynir o kadar önemli ki Haziran 1935 ile Mart 1937 arasında eyalette geçerli olan bir yasa, restoranların her yemeğin yanında mutlaka peynir ve tereyağı servis etmesini gerektiriyormuş.

Sebzelerin kalori ve protein değeri fazla değildir ama bunlar vücudumuz için gerekli; çeşitli madensel maddeleri, vitaminleri, enzimleri yani hayat için gerekli canlı maddeleri içerirler. Bu maddeler, diğer gıdaların çoğunda bulunmaz.

Sebze ve meyveler ne kadar çiğ ve taze yenirse faydaları o kadar çok olur. Eski insanların sağlıklı ve uzun yaşamış olmalarının nedenlerinden biri yiyeceklerini çiğ yemiş olmalarıdır.

Sebze ve meyvelerin her birinin çeşitli hastalıklar üzerinde etkisi vardır. Bu etkileri iyi bilmek, hastalıkla ilgili sebze ve meyveyi iyi tanımak ve ona göre beslenmek çok önemli bir husustur. Sebze ve meyveyi az yiyenlerde çeşitli hastalıklar daha çok görülür. Bunlar cılız, boysuz, dayanıksız ve kısa ömürlü olurlar. Her öğün çiğ bir salatanın sofrada bulunması büyük fayda sağlar.

Ispanak

ABD, daha çok ıspanak tüketiyor ve tüketimde ıspanak salatası başı çekiyor. Ispanak; demir yönünden zengin, koyu yeşil yapraklı, güzel tadı olan bir sebzedir. Diğer yapraklı sebzelere nazaran daha çok protein içerir. Salatada yenilen çiğ ıspanak harika bir lif kaynağıdır. Suyunu sıktığınızda besleyici değerinden tam yararlanırsınız.

Bol C vitamini ile soğuk algınlıklarına karşı dayanıklılık verir. Hemoroidlilere ferahlık verir. Ispanak; provitamin A, C vitaminleri, demir ve çeşitli enzimlerce çok zengindir. Bu maddeler, insanda bol kan yapar. Kemiklerin ve dişlerin sağlamlığını temin eder.

Ispanak suyu kalp adalelerini kuvvetlendirir. Özel enzimi ile pekliği giderir, bağırsak zehirlenmesini önler. Bağırsak yolunun temizlenmesinde ıspanak vazgeçilmez bir sebzedir. Kalp rahatsızlığı olanlar haftada 1-2 fincan taze sıkılmış ıspanak suyu içmelidir. Bu su, elma ve portakal suları ile karıştırılarak içilebilir. Ancak, ıspanak suyu, her zaman diğer sebze sularıyla karış tırılmamalıdır.

Karaciğeri, lenf bezlerini, kan dolaşımını uyarır. Hamile hanımlar bol ıspanak yemelidir. Çocuk kanlı-canlı doğar. Bu faydaları sağlayabilmek için ıspanağı çiğ yemeli veya suyunu çıkartarak içmelidir. Ispanak pişince özelliklerinin çoğunu kaybeder. Bu nedenle taze ıspanakları; çiğ olarak veya salata içinde yemeli veya suyunu çıkartıp içmelidir (Salatasına biraz limon suyu, elma sirkesi konabilir).

Ispanakta biraz fazla oksalat vardır. Bu nedenle kalp, damar sertliği, romatizma hastaları pek ıspanak yememeli. Az miktarda suyunu içmeli.

Körpe, parlak, yeşil yapraklı, kısa saplı ıspanakları arayın. Ispanağı suya bastırarak iyice yıkamalı ve çamurundan temizlemeli, sonra iyice durulamalı, tamamiyle kuruduğunda büyük plastik torbalar içinde birkaç gün buzdolabında muhafaza edebilirsiniz. Ispanak yemeği; pişirildiği gün yenilmelidir. Ertesi güne kalırsa bozulur, insana zarar verir, ishal yapar.

Fasulye

Taze fasulye, hem besleyici hem de şifa değeri fazla olan bir sebzedir. Vücudun çalışmasını, gelişmesini ve tamirini sağlar. Genç ihtiyar herkese uygundur. Pankreas bezesini, karaciğeri ve kalbi kuvvetlendirir. Albümin ve şekerde çok fayda verir.

Taze fasulyede inositol maddesi vardır. Bu madde kalbi ve böbrekleri kuvvetlendirir. Taze fasulye, pankreas bezesini ve karaciğeri kuvvetlendirir. Taze fasulyede oksalat vardır. Bu nedenle romatizması olanlar pişirme suyunu 1-2 defa değiştirerek yemelidirler.

Bezelye

Kansızlığı giderir ve pekliği geçirir. Taze bezelye; madeni madde ve vitaminlere ilave olarak özel bir alkoloidi ile kansızlık çeken insanlara çok fayda verir. Kan kanserine karşı koruyucu etkisi vardır. Açık tencerede, en iyisi toprak güveçte, bol suda pişirilen bezelye yemeği çok faydalıdır.

Bezelye, kolay hazmedilir ve selülozu ile bağırsakları çalıştırır, pekliği giderir. Müzmin pekliği olanlar, yaz kış bezelye yemelidir. Gıda değeri ve insana zarar vermeme bakımından taze bezelye, fasulyeden daha üstündür.

Bakla

  Taze baklanın hazmı kolaydır. Gıda değeri fazla değildir. Her mideye uygundur. İdrar yollarını temizleyen faydalı bir sebzedir. Vücuda çeşitli madeni madde ve vitamin verir. Pişirirken biraz tarçın katılırsa gaz yapmaz. Bakla kartlaşmamış olmalıdır.

 

Sivri Biber

Biber, müthiş bir tat vericidir ve yeşil sulu olduğundan diğer sularla karıştırılmalıdır. Biberlerde; bol beta karoten ve C vitamini, nadir yiyeceklerde bulunan P ve K vitamini ve bazı alkoloidler bulunur. Bunlar, mideyi kuvvetlendirir, iştah açar ve mide tembelliğini giderir.

Biber, ayrıca silikon içerir ve bu yüzden tendinitisin sebep olduğu şişkinliği azaltmada faydalıdır, saçlara cilde ve tırnaklara çok iyi gelir.

Biber, sebze sularına son derece hakim ve belirgin bir tat katar. Havuç ve yeşillikler gibi başka bir sebzeyle karıştırmak için orta boy bir biberin sadece 1/4'ünün kullanılması yeterlidir.

P vitamini ile damarları yumuşatır, kanamayı önler; K vitamini ile kanın pıhtılaşma kabiliyetini artırarak kanamaları durdurur. Biber, yeşil halde çiğ olarak salatada yenir. Hazmı zordur. İyi çiğnenmelidir.

Sağlam, düz kabuklu biberleri alın. Çok fazla parlayanlar muhtemelen mumlanmışlardır. Bunlardan sakınılmalıdır. Biberleri buzdolabında saklayın.

Kabak

Besin değeri yönünden salatalığa benzer. Kabağın suyu; henüz körpe ve bolken yazın sıkılabilir. Vücuda gerekli sıvıları sağlayarak doğal bir serinletici ve susuzluk giderici görevi görür. Suyu hoştur. Havuç veya elma suyu ile karıştırılmalıdır. Ayrıca bir iç organ temizleyicisidir.

Büyük kabakların derisi sert ve içi kuru olur. Daha ufak ve körpe iken satın alın. Kabağı buzdolabında birkaç gün muhafaza edebilirsiniz. Aldıktan hemen sonra sıkarsanız en fazla besin değerini alırsınız.

Patlıcan

A vitamini, fosfor ve kendine has bazı esaslara sahiptir. Bunlarla sinirleri teskin eder ve kalp çırpıntısını giderir. Pankreas, karaciğer ve böbrekleri kuvvetlendirir. Bol idrar söktürür, vücuttaki fazla suyu dışarı boşaltır ve kilo verdirir. Şeker hastaları; patlıcan salatasından çok fayda görürler. Kansızlığa iyi gelir, kanı artırır. Kalbe sükunet verir.

Yenilecek patlıcanlar tam olgunlaşmış olmalıdır. Mevsim sonu; yarısı ham, olgunlaşmamış, uçları yeşil kalmış patlıcanlar solanin denilen kuvvetli zehir içerirler. Bunlar, insanda bulantı ve ishal yapar.

Patlıcan; en sağlıklı olarak kül veya ocakta pişirilip kabukları soyulmalı ve ince kıyılmalı; tencere de bol zeytinyağı ile kıyılmış bir soğan kavrulmalı ve üzerine patlıcan katılıp yenilmelidir. Patlıcanın sulu yemeği de yapılabilir. Mide, bağırsak, karaciğer hastaları iyileşinceye kadar patlıcan yememelidir.

Lahana

Daha çok etin yanında garnitür olarak bilinir. Pişen lahanadan, daha az besin alınır. Ayrıca pişen lahananın korkunç kükürt kokusu olur. Pişmiş veya haşlanmış lahana, vitamin ve minerallerin bir kısmını kaybeder, geriye inorganik kükürt kalır. Ölü sülfür midede genleşir ve genellikle aşırı gastrik sıkıntıya sebep olur.

Lahananın; sebze-meyve suları içinde önemli bir yeri olmalıdır. Tadını güzelleştirmek için lahana suyu; elma, havuç ve diğerlerinin sularıyla karıştırılmalıdır. Havuçtan sonra en faydalı bir sebzedir. Kansızlığı giderir, kansere karşı etkili olduğu bilinen sebzelerin başında gelir.

Bol miktarda B, C ve E vitamini ve potasyum içerir. Şeker ve romatizma hastaları içinde çok faydalıdır. Bol arsenik, kükürt ve vitaminleri ile kanı temizler, cildi güzelleştirir. Bol idrar söktürür. Vücuttaki suyu ve zehirli maddeleri idrarla dışarı atar.

Lahanada U vitamini vardır. Sadece lahana çeşitlerinde bulunan bu vitamin mide ve bağırsakların iç yüzeyini korur, oralardaki yaraların iyileşmesini sağlar.

Beyaz göbek yaprakları, çiğ salata şeklinde yenilirse bronşları yumuşatır ve öksürüğü azaltır, pekliği giderir. Acil şifa için lahananın suyu kullanılmalıdır. Taze lahana sıkılır ve suyu bekletilmeden içilir.

Pişirme, lahananın şifa değerini azaltır. Pişerken, lahananın içine bir dilim kuru ekmek konursa kokusunu alır. Lahana; yaşlanmayı önleyici ve kalp krizine karşı koruyan bir mineral kabül edilen selenyumun kaynağıdır. Selenyum ayrıca sağlıklı görünüşlü bir cilt verir .Lahana ayrıca amino asit "glutamin" le doludur. Bunun, mide ülseri tedavisinde önemi büyüktür.

Dışarıdan sağlıklı görülen lahanaları alın. Dış yaprakları bozuk lahanaları almayın. Dış yaprak birçok besleyici maddeyi içerdiğinden bunları kullanmalı. Lahana, buzdolabında bir hafta veya daha uzun süre muhafaza edilebilir. Kışın soğuk bir odada birkaç gün kalabilir.

Karnabahar

Lahanadaki besin değerinin çoğuna sahiptir. Fosfat ve potasyum bulunur. İndol-3 karbonol içerir (Bunun kadınları göğüs kanserine karşı koruduğuna inanılmaktadır).

Karnabahar çiçek olduğu için; bol bol fosfor ve vitaminleri, bol E vitamini ve protein içerir. Bu maddeleri ile kalp rahatsızlıklarını giderir. Sinirleri ve beyni iyi çalıştırır, onların yıpranmasını önler.

Suyu; genellikle havuç ve maydanozla ya da elmayla karıştırılıp içilebilir. Pişmiş karnabahar, hoş olmayan hazımsızlığa neden olabilir. Çiğ haliyle de sindirilmesi güç olabilir. Karnabahar az suda haşlanıp salata şeklinde yenirse daha faydalı olur. Çok kaynatma etkisini azaltır. Haşlama suyu atılmamalı çorba şeklinde, içilmelidir. Zira faydalı maddelerin çoğu suyuna geçmiştir. Tansiyonu olanlar karnabaharı az ve seyrek yemelidir.

Düz,beyaz, fildişi arası renkte, sağlam, sıkı karnabahar arayın. Tomurcuğun etrafında açık yeşil yapraklar bulunmalıdır. Buzdolabında veya 1-2 gün içinde suyunu içecekseniz soğuk bir yerde saklayınız.

Brokoli

Havuçtakinden daha fazla beta karoten vardır. Bu nedenle yenilebilecek, suyu içilebilecek en iyi besinlerdendir. Beta karoten, güçlü bir kanser savaşçısıdır. Yemek borusu, mide, bağırsak kanserleri tehlikesini azaltabileceği söylenmektedir. Kansere karşı bizi koruyan ve ömrümüzü uzatan müthiş bir sebzedir.

Brokoli ayrıca; B1 ve C vitamini ile doludur. Yüksek miktarda kalsiyum, kükürt, potasyum ve selenyum maddeleri içerir. Mineral ve demir eksikliğini gideren brokoli, vitamin deposudur. Sağlık kuruluşlarınca yenmesi tavsiye edilmektedir. Suyunun havuç ya da elma suyu ile karıştırılarak içilmesi de faydalıdır. Besleyici maddelerinden ve liflerinden tam yararlanmak için çiğ yenilebilir.

Sıkıca kümelenmiş tepeleri ve sarı tomurcukları olmayan başlar seçilmeli. Tepesiyle birlikte sapları sağlam ve hoş yeşil renkte yapraklı olmalıdır. Bayat brokolinin sapı; gevşek ve tahtamsı olur.

Pırasa

Pırasanın bol vitaminleri, mineralleri ve çeşitli nitritleri ile çok şifa verici özelliği vardır. Mide-bağırsak rahatsızlıkları, deri hastalıkları, damar sertliği için faydalıdır. Pırasa yemeği, bağırsaklara yumuşaklık verir, pekliği giderir, hemoroidi olanlara ferahlık sağlar.

Pırasa çorbası, böbrekleri çalıştırarak bol idrar söktürür ve vücutta birikmiş üre asidi ve ürat tuzlarını dışarı atar. Pırasanın çorba ve yemekleri sinirleri kuvvetlendirir.

 

Enginar

Karaciğer ve kalbin en iyi dostudur. Kanı temizler, yorgunluğu giderir. Diğer zehirli maddeleri ve yorgunluk maddelerini idrarla dışarı atar. Böylece vücuda dinçlik verir, dinlendirir. Beyin yorgunluğunu çabucak geçirir. Kalp adalelerini kuvvetlendirir, onu rahatsız eden üre ve kolesterolü düşürerek kalbin rahat çalışmasını sağlar. Şeker hastaları içinde çok faydalıdır. Mide ve bağırsakları dezenfekte ederek ishalleri durdurur.

İyi bir enginar hacmine göre ağır ve pulları yanlara açılmamış olanlardır. Kartlaşmış enginar yenmez. Enginar pişirildiği gün yenilmeli, yemeği ağızda iyi çiğnenmelidir. Enginarın pişirme suyuna pirinç ve erişte katarak çok faydalı çorba yapılabilir. Pişirme suyuna tuz ve sirke katarak enginarın kararması önlenir.

Kereviz

Kerevizin hem yaprakları hem de başı yenir. İki kısmında, özellikleri değişiktir.

Yaprak kereviz

Yaprak ve sapları; bol vitaminleri ve çeşitli madeni maddeleriyle çok faydalıdır. Mideyi kuvvetlendirir ve iştah açar. İç salgı bezlerini ve özellikle vücutta çok çeşitli vazifesi olan böbrek üstü bezlerini çalıştırır. Sinir yorgunluğunu önler, zihni çalışanlara, sinir zaafiyeti olanlara çok yardımcı olur.

Kanı pisliklerinden temizler ve sivilcelerin geçmesine, yüzün pembe bir hal almasına yarar. Karaciğerin şişliğini giderir, onu yorgunluk maddelerinden temizler, sarılığı giderir. Böbrekleri çalıştırır, fazla suyu dışarı atar, böbreklerden kumu, taşı döker, şişmanları zayflatır. Kereviz suyu vücudu serinletir. Sıcak havalarda harika bir içecektir.

Baş kereviz

Böbrekleri çalıştırarak bol idrar söktürür. Üre ve ürat tuzlarını dışarı atar. Kalp yorgunluğu ve zaafiyeti olanlara şifa verir. Kalbi kuvvetlendirir. Böbrekleri, karaciğeri, akciğeri dezenfekte eder.

Kereviz ne kadar çiğ yenirse o kadar faydalıdır. Yeşil kısımlar ince doğranarak salata içinde yenilebilir. Baş kısımlar ise suyu çıkartılmak suretiyle çiğ alınabilir. Kervizde okzalat fazlacadır. Böbrekleri rahatsız olanlar yememelidir.

Sağlıklı yaprakları olan, sağlam, küpe kerevizleri seçin. Sapının ezik, çürümüş olması ve parlak görünmesi, kerevizin çok önce toplandığını gösterir. Kerevizi buzdolabında saklayın.

Semizotu

Kanama hastalıklarında ve peklikte çok faydalıdır. Kanı temizler. Bol idrar söktürür, kanı; üre ve benzeri pisliklerinden temizler. Sinir krizleri ve beyin yorgunluğunu geçirir. Böbrekteki kum ve taşı döker.

Şeker hastalarının susuzluğunu azaltır. Şişmanlara kilo verdirir. Semizotu, yeşil salata olarak yenirse faydası fazla olur. İyi çiğnenmelidir. Suda haşlanarak suyu ile birlikte yemek faydalıdır. Çiğ suyu çıkartılarak içilebilir.

 

Patates

Patates; Avrupa ve ABD'de mutfağın baş köşesindedir ve müthiş miktarda tüketirler. Besleyici maddelerinin çoğunluğu kabuğunun hemen altında ya da yakınındadır. Bu nedenle patates; kül veya buharda pişirildikten sonra soyulmalıdır, çiğken bıçakla soyulmamalıdır.

Patates, ağızda iyi çiğnenip tükürükle karıştırılmalıdır. Aksi halde hem hazmı zorlaşır hem de gaz yapar. Patates mutlaka salata veya soğanla yenilmelidir. Patates, yağda kızarmış olarak yenmezse kilo aldırmaz. Şişmanlar ve şeker hastaları için iyi bir gıdadır.

Şeker hastaları, ekmek yerine bol patates yiyebilirler. Ancak potasyumun zayi olmaması için patatesler külde veya çift tabanlı tencerede pişirilmelidir. Suda haşlandığında potasyum ve diğer faydalı tuzları suya geçer ve kaybolur.

Yaklaşık %20'si karbonhidrattır ve kalori değeri oldukça düşüktür. Bol B vitaminleri, C vitamini, protein, kalsiyum, demir ve fazla miktarda potasyum içerir. Orta boy bir patates, günlük C vitamini miktarının 1/3'ünü temin eder. Önemli vitamin kaynaklarında meyvelerden hemen sonra gelir. Sindirimi kolaylaştırır. Bağırsakları, böbrekleri ve kanı temizler, kabızlığı önler. Kansere karşı korur.Yorgunluğa karşı birebirdir.

Patates suyu; tek başına lezzetli olmaz. Havuç ve elma suyu ile karıştırılır, bazen de çeşni için biraz maydanoz ve tere eklenir. Patates yemeği, piştiği gün yenilmelidir. Bayatlarsa insanı ishal yapar. Suyunu sıkmak ve fırında pişirmek için büyük olanları tercih edilir. Ayrıca tomurcuğu olanları alınmalı. Zira tomurcuklar patatesin tomurcuklanabildiğini, bu nedenle de enzimler ve hayati yapılarla dolu olduğunu gösterir.

Kötü muhafaza edilmiş, cücük salmış patateslerde solanin denilen zehir hasıl olur ve insanı zehirler. Bu patateslerde selaninin sebep olduğu yeşilimsi bir kabuk olur. Bunlar alınmamalı veya cücükler çok derinden oyulup çıkarılmalı. Patatesleri soğanlardan uzak, serin, kuru bir yerde saklayın. Patatesler birkaç hafta saklanabilir. Bu süredeki ihtiyaç kadar satın alınmalı.

Mantar

Protein değeri etten fazladır. Etin yerini tutar. Nadir bulunan madeni maddeleri vardır. Zihni iyi çalıştırır, yorgunluğunu giderir. Zayıf ve kansız kimseler için iyi bir gıdadır. Kan yapar. Bedenen ve zihnen gelişmeyi sağlar. Et yiyemeyenler protein ihtiyacını mantar yiyerek karşılayabilir.

Mantar, vücuda fazla üre asidi bırakır. Hazmı çok zordur. Bir defada çok yenilmemelidir. Romatizma ve benzeri hastalığı olanlar yememelidir. Mantarlar, bayat ve kart olmamalıdır. Şapkaları ters çevrilip bakıldığında siyah görülmemelidir. Romatizma ve benzeri hastalığı olanlar yememelidir.

Domates

Bol ve çeşitli vitaminleri, mineralleri ve faydalı organik asitleri ile tıbbi değeri çok yüksek bir sebzedir. Aslında meyvedir. Ancak sebze olarak bilinir. Kavunlar için geçerli kural, domates içinde geçerlidir; tek başına kullanın. Tek istisna, salatalık ve kerevizdir. Her ikisinden veya herbirinden domates suyuna biraz eklerseniz harika bir içecek elde edersiniz.

Çiğ domatesler, vücuda kükürt, fosfor ve organik sodyum verir. Bir domatesteki C vitamini tavsiye edilen günlük miktarın %50'sinden fazladır. Damarları yumuşatır, kanı durultur, üre miktarını düşürür, vücudu gençleştirir. Kalp, karaciğer, böbrek bozuklukları ve şekerliler için çok faydalıdır.

Böbrekleri çalıştırarak bol idrar söktürür. Vücutta biriken üre asidi ve ürat tuzlarını eriterek idrarla dışarı atar. Vücutta biriken suyu boşaltır. Kansere tutulmamak için domates iyi bir sebzedir. Ancak kanserli hasta bunu yememelidir.

C ve E vitaminleri içerir, zengin bir potasyum kaynağıdır ve çok az miktarda tuz bulunur. Yüksek kan basıncını düşürmeye yardımcı olur ve vücudun su tutmasını engeller. Hazmı kolaylaştırır, özellikle nişastalı yiyeceklerin (hamur işleri, kuru erzak) kolay sindirilmesini sağlar. Kabuk ve çekirdekleriyle bağırsakları harekete geçirir ve pekliği giderir.

Yemeklere katılacak domates, yağda haşlanmamalı, kendi suyu içinde pişirilmelidir. En iyi domates; kokulu ve iyi şekilde olandır. Renk koyu kırmızıdır. Bastırıldığında ağır ve yumuşaktır. Domates dalında olgunlaşmış olmalıdır. Mümkünse bahçelerden taze olarak satın alın. Domates dalında olgunlaşmış olmalıdır. Böbreklere sakıncalı olacağından, yeşil domateslerden sakının.

Marketten alınan domatesler, muhtemelen yeşilken toplanmış ve kırmızı olması için gaza tutulmuştur. Bu onların olgun olduğu anlamına gelmez. Tadları nadiren güzeldir. Domatesleri birkaç günlüğüne buzdolabında ya da serin bir yerde saklayınız.

Soğan

Tadı kuvvetlidir. Sarmısağa benzer ve onun tedavi edici özelliklerinin çoğuna sahiptir. Soğanın acılığı, sempatik sinir sistemini normalleştiren ve faydalı bakterileri uyaran içindeki temel yağlardan gelir. Soğan suyu, vücuttan mukusun (sümük) atılmasına da yardımcı olabilir.

Soğanda bol miktarda A, B ve özellikle C vitamini, bol fosfor, iyot, silis, kükürt gibi vücuda çok faydalı maddeler, antibiyotik vazifesi gören esanslar ve hazım arttırıcı fermentler bulunur. Kalp ve prostat bozukluğu, pankreas tembelliği (şekerliler), sinir zaafiyeti, romatizma, cilt hastalıkları, mide zayıflığı gibi hastalıklarda çok fayda verir. Bol idrar söktürür ve vücutta birikmiş su ve üreyi dışarı atar.

Fazla tuz kalbe zarar verir ve vücutta çok su tutar. Böylece tansiyon da artar. Soğan, üre ve su yanında vücuttaki fazla tuzu da dışarı atar. Pankreası çalıştırarak insülin ifrazatını artırır ve kanda şeker seviyesini düşürür. Hormonların dengeli işlemesini sağlayarak ve gerekli mineral ve vitaminleri vererek vücudu dinçleştirir, mukavemetini artırır, ihtiyarlamayı geciktirir.

Fazla soğan yenen ülkelerde kanser nadir görülmekte, o ülke halkı uzun yaşamaktadır. Soğan, karaciğeri ve bağırsakları dezenfekte eder zehirlerini temizler ve gıdaların orada vucudu zehirlemesini önler, bağırsak kurtlarını döker. Soğan çiğ yenilmelidir. İyi çiğnenirse hazmı kolay olur.

Kesilen soğanın hava temasında bozulmaması için kesilen kısım cam, beton üzerine kapatılmalıdır. En iyisi soğanı tüketileceği kadarı soyulmalıdır. Ağızda soğan kokusunu gidermek için yemekten sonra biraz ekmek kabuğu veya maydanoz çiğnenmelidir.

Güneş yanığı izleri olmayan, hışırtı çıkaran, kağıtsı kabuklu soğanları satın alın. Soğanın sapı bulunmamalıdır. Soğanı patateslerden ayrı, kuru, soğuk bir yere kaldırın. Soğan ve patates birbirini etkiler ve soğan, patateslerden salınan nemle yumuşar.

Sarmısak

Güçlü bir sağaltıcıdır.Bu keskin kokulu yumruda, her türlü harika özellik mevcuttur. Sarmısağın tansiyon düşürdüğü, kan pıhtılaşmasını azalttığı, kötü LDL kolesterolünü düşürdüğü, bazı mide kanserlerini önlediği, bağışıklık sistemini güçlendirdiği kanıtlanmıştır.

Sarmısakta "allicin" denilen bir madde, sadece kendi özgü kokusunu vermekte kalmaz ayrıca bakteri gelişimini önler, vücuttaki mantarı ve maya oluşumunu tahrip eder. Sindirim enzimlerinin akışını uyarır ve vucuttan deri yoluyla toksinlerin atılmasını sağlar.

Sarmısakta 2 kuvvetli antibiotik, çok tesirli esanslar, bol iyot ve kükürt bulunur ve insan sağlığında çok değerli vazife görür. Damar sertliğini giderir, kanı durultur, kalbi kuvvetlendirir, bronşları dezenfekte eder, cilt hastalıklarını giderir ve kansere karşı korur.

Kuvvetli mikrop öldürücü özelliği ile vücudun her tarafını uyartarak, çeşitli hastalıklara karşı korunmayı ve onlardan kurtulmayı sağlar. Sarmısaklı yoğurt zehirlenmelere karşı insanı korur. Pastırma, sucuk gibi yiyecekleri bozulmadan sarmısak muhafaza eder. Sarmısak en ince damarları dahi temizler ve oralara kan gitmesini sağlar. Bütün salgı bezlerini çalıştırmak ve vücudu zehirlerinden temizlemek suretiyle sarmısak, genç ve dinç olmayı, uzun yaşamayı sağlar.

Sarmısağın çok yendiği yerlerde insanlar uzun ömürlüdür. Buralarda kanser oranı da düşüktür. Günde 3-4 diş sarmısak yeterlidir. İyice çiğnenir veya ezilerek çorbaya karıştırılırsa, midede yanma yapmaz. Sarmısak ezilerek yoğurt içinde yenirse fazla su içirmez, tansiyon yükselmez.

Sarmısak çiğ yenmelidir. Pişmiş sarmısak vasıflarını kaybeder. Kokusunu gidermek için yedikten sonra ağıza 2-3 kahve çekirdeği, anason tohumu, elma kabuğu veya maydanoz alınmalı ve 1-2 dakika çiğnenmelidir.

Taze sarmısağı satın alın.Yumuşaksa ya da kağıtsı kabuğunda kara lekeler varsa almayın. Sarmısak başları sağlam ve dolgun dişlerden oluşmalıdır. Sarmısağı suyu için sıkarken; sıkacağa 2 diş sarmısak koyun, sonra havuç, biraz maydanoz, kereviz, pancar ya da elma ekleyin. Sıkma işi sona erdiğinde sıkacakta sarmısağın kokusu kalmaz. Oda sıcaklığında, iyi havalanan bir kapta ya da sepette saklayın. Asla buzdolabına koymayın.

Havuç

Süratle kan yapıcı, kuvvetlendirici, ishal kesici, peklik giderici, mide ve bağırsağın yakın dostu, safra akıtıcı, karaciğeri kuvvetlendirici ve yeri doldurulamayan bir sebzedir. Kansızlık halinde; sabah-öğle-akşam taze çıkarılmış 1 çay bardağı havuç suyu içilmelidir. Suyu çıkarılamazsa ince rendelenmeli ve iyice çiğnenerek yenilmelidir.

Mide ve bağırsak kanamalarında da havuç suyu çok faydalıdır. Havuç; özel şekeri, A vitamini ve bol vitaminleri ile karaciğeri kuvvetlendirir, ona rahatsızlığında kendi kendini tamir imkanı verir. Bilhassa enginar ile birlikte havuç karaciğerin en iyi ilacıdır.

Vücuttaki üre asidi, ürat tuzları, benzeri yorgunluk maddelerini, diğer zehirleri idrarla dışarı atar. Bol A vitamini ile cilde temizlik ve pembelik verir. Gözlerin sıhhatli kalmasını sağlar. Kalp rahatsızlığı ve damar sertliği olanlara havuç çok fayda verir. Her gün yenen bir havuç da akciğer kanseri tehlikesini yarıya indiriyor.

Havuçtaki beta-karotin de gözleri; yaşlılığın getirdiği görme zayıflığından koruyor ve bağışıklık sistemini kuvvetlendiriyor. Havuçlar çiğ veya pişmiş olarak yenilirken asla soyulmamalıdır. Sadece temiz yıkamak kafidir.Uzun süre su içinde bırakılmamalı. Faydalı maddeler suya geçer.

Çatlağı, eziği veya ufak beyaz kökü olmayan, sağlam, düz havuçları satın alın. Sapının bulunduğu uçta yeni tomurcuklar veya bol yaprak varsa, bu havucun içinin tahta gibi olduğunu gösterir. Aynı şey 3-4 cm.genişliğinde havuçlar içinde geçerlidir. Rengi ne kadar parlak olursa havuç o kadar tatlı olur. Havuç buzdolabında 2 haftaya kadar muhafaza edilebilir.

Salatalık

Kanı temizler, karaciğeri çalıştırır. Böbrekleri çalıştırarak bol idrar söktürür. İdrarla birlikte vücuttaki üre asidi ve ürat tuzlarını eritip dışarı atar. Havi olduğu bol kükürdü ile kanı temizler, ciltteki ter bezlerini çalıştırır, bol vitamin ve madeni madde verir, böylece cildin taze ve pürüzsüz olmasına yardım eder.

Salatalığın kendisi ya da suyu, cildimizi bir tonik kadar temizler. Et yemeklerinin verdiği susuzluğu keser. Tabii ünsülin içerirek kanda şekeri düşürür. Sıcak bir havada iç ısısı dış ısıdan 20 C daha düşüktür. Bu nedenle serinletici olarak yenir. Midesi hassas olanlar salatalığı haşlayarak ve az miktarda yemelidirler.

Kabuğu koyu yeşil renkte sağlam salatalıkları satın alın. Yüzeyleri asla buruşuk, bereli olmamalı.N ormal olarak suyla iyice yıkayın ve kuru, temiz salatalıkları buzdolabında saklayın.

Turp

Çeşitli esansları, bol C vitamini, iyot ve kükürdü havidir. Karaciğeri çalıştırır, böbreklerdeki kum ve taşı döker, bronşlara çok iyi tesir eder. Dalak şişliğini giderir, cildi güzelleştirir. Bağırsakları dezenfekte eder, pekliği giderir. Akşam yenilen turp veya içilen bir kadeh turp suyu çok iyi uyku verir.

Turp yaprakları, marul içinde iyi salata olur ve çok fayda verir. Turpun hazmı zordur. Midesi ve dişleri iyi olmayanlar turpun suyunu içmelidir. Kesilmiş turp, hava ile temasta bozulmaması için hafif sirkeli suya konulmalıdır. Temizlenmiş ve kurutulmuş turplar, bir hafta kadar buzdolabında saklanabilir.

Maydanoz

Dünyadaki en besleyici yiyeceklerden biridir. Bir demir deposudur. Genellikle taze yenen maydanozda, kalsiyum, potasyum, kükürt ve A vitamini vardır. Bir tutam maydanoz, günlük C vitamini ihtiyacının çoğunu karşılar.

Böbrekleri, karaciğeri ve idrar yollarını temizlemeye yardım eder. Kan şekerini normal seviyede tutar ve kansere karşı da koruyucudur. Yaprakları koyu yeşil olan maydanozları alın. Buzdolabında muhafaza edilir.

Marul

Bol miktarda çeşitli mineralleri içerir. Sağlığımız bakımından önemi büyüktür. Çiğ yendiğinde tesiri tamdır. Sinirleri teskin eder. İyi uyku verir.

Bitkisel insüline havidir. Yemekten önce salata şeklinde yenen marul, şeker hastalarının kandaki şeker seviyesini düşürür. Hazmı kolaylaştırır. Bol selülozu ile bağırsaklara yumuşaklık verir, pekliği giderir. Bol idrar söktürür ve kanı pisliklerden temizler. Karaciğer ve dalak şişliğini, sarılığı giderir. Kadınlarda adet dönemlerinin, zamanında ve ağrısız olmasını sağlar. Marulun taze göbek yaprakları 10-12 yaşlarındaki çocuklara bolca yedirilirse boyları uzun olur.

Marul suyu, yüze sürülürse ergenlik sivilcelerini giderir, oralara tazelik ve pembelik verir. Marullar, sirkeli suya batırılarak sümüklüböcek kurtlarından temizlenebilir. Yaprakları mümkün olduğunca koyu yeşil olan, körpelerini satın alın. Yapraklarını soğuk suyla iyice yıkayın ve iyice kurutun. Plastik torbalarda buzdolabında saklayın.

Roka

Çeşitli esansları, vitaminleri P ve K ve çok faydalı mineralleri içerir. Karaciğerin dostu, mideyi kuvvetlendirici, kansızlığı gideren bir yeşilliktir. Tadı ve asitleri ile mideyi çalıştırır, hazmı artırır ve iştahı açar. Böbrekleri çalıştırır, idrar söktürür, karında toplanan suyu boşaltır. Yeşil salata şeklinde yenir. İyi çiğneyemeyenler suyunu içerler.

 

Tere

Çiğ salatalara lezzet ve canlılık katar, ayrıca değerli bir sebze suyudur. Çeşitli vitaminler ve özellikle C vitamini, bazı faydalı esanslar ve mineralleri ile çok tesirli ve faydalı bir yeşilliktir.

Karaciğer, böbrek ve bronşları çalıştırır. Gribi geçirir. Kanda şekeri düşürür. Kansızlığı giderir. Acı tadı ve diğer maddeleriyle mideyi çalıştırır, hazmı artırır. İştahsızlık çekenlere çok fayda verir. Bol demiri ile kanı tazeler. Kansere karşı korur. Bağırsaklardaki çeşitli solucanları döker.

Sinirleri dinlendirir ve neşeyi artırır. Tere, çiğ olarak, az miktarlarda yenmelidir. Fazlası zarar verir. Tere zamanla sararır. Sararanları yenmemelidir. Ne kadar taze olursa o kadar faydası fazla olur. İyi çiğneyemeyenler suyunu içmelidir.

Midesi hasta olanlar tereyi yememelidir. Çürüme veya sararma belirtisi olmayan, taze görünüşlü tereleri satın alın. Soğuk suyla iyice yıkayın ve kurutun. Plastik torbalarda, buzdolabında 2-3 gün saklayabilirsiniz.

Şalgam

Taş ve kum döker. Bronşları boşaltır. Bol idrar söktürür. Pekliği giderir. Şalgamın yaprağı ve kökü yenir. Yaprakları ince kıyılarak salata şeklinde yenirse yukarıdaki hastalıklara iyi gelir. Şeker hastaları da şalgam yiyebilir. Şalgam ne kadar çiğ yenirse o kadar faydalıdır. Çiğ yenilemezse suyu çıkarılır ve o kadar havuç suyu ile karıştırılarak yemeklerde içilir.